Toen ik mijn kinderen ooit vertelde dat mijn generatie het hockeyspel op gras heeft geleerd, keken ze me aan alsof ik van Mars kwam. Niettemin is het waar en hoewel het niet echt veel heeft geholpen - ik stond voor het eerste twee wedstrijden opgesteld waarvan er één niet door ging - heb ik goede herinneringen aan alle groene varianten van natuurgras. U kunt zich dan ook voorstellen dat ik deze week toch even raar opkeek toen ik als part time koerier een pakketje oppikte dat bestemd was voor de heer of mevrouw Pluk aan het Handjesgras nummer 42 te Veenendaal. Ja, die straatnaamdesigners kunnen er wat van tegenwoordig, ik noem een Waterdriebladlaan te Enschede. Maar aan het Handjesgras zou ik niet willen wonen, zeker niet te Veenendaal.
Peter Bonder, www.linksbek.nl.
terug naar vorige scherm |
